Sign In Sign-Up

Welcome!

Close

Would you like to make this site your homepage? It's fast and easy...

Yes, Please make this my home page!

No Thanks

  Don't show this to me again.

Close

Scott Hall urodził się w październiku 1959r. w wojskowej rodzinie. Swoje szkolne i młodzieńcze lata spędził w Niemczech. Poza tym trenował już jako nastolatek do bycia wrestlerem, zdał także college na kierunku pro-medycznym, gdyż chciał zostać w przyszłości lekarzem. Zadebiutował on w zawodowym wrestlingu 13 października 1984r. w AWA- federacji Verna Gagne'a. Następnie w AWA postanowił zjednoczyć siły z Curtem Hennigiem, dzięki czemu udało się mu wraz z nim zdobyć pasy mistrzów Tag Teams 18 stycznia 1986r., tracąc je jednak 17 maja tego samego roku. Wkrótce Scott opuszcza AWA i przez kilka lat walczy w rozlicznych mniejszych federacjach, jak Florida Championship Wrestling, Catch Wrestling Association (CWA) w Niemczech, oraz w Japonii gdzie zaczął stosować swoje zmodyfikowane krucyfiksy- manewr zwany obecnie jako Outsider's Edge. Następnie podpisał on kontrakt z NWA w 1989r., a jednocześnie wiosną 1990 roku zaczął walczyć w Puerto Rico w World Wrestling Council (WWC). Scott walczył tam m.in. w serii kilku meczów z mistrzem WWC Carlosem Colonem, w tym w bardzo brutalnym cowbell match (który Hall przegrał). W końcu jednak osiągnął sukces w tej federacji pokonując 3 marca 1991r., pokonując Miguela Pereza Jr. i zdobywając tytuł mistrza Karaibskiego WWC w Caba Rojo, Puerto Rico, a stracił go niecałe 2 miesiące później, 20 kwietnia 1991 roku w Aguadilli. Na początku czerwca zadebiutował w nowo powstałej w Atlancie World Championship Wrestling. Otrzymał on tam swojego menadżera w osobie Diamond Dallas Page'a. Hall natomiast przyjął pseudonim DDP i występował jako Diamond Studd, przedstawiany jako "140 kligramowy facet ze stali i pełen sex-appealu". W tym czasie Hall po raz pierwszy zaczął tworzyć swój nowy, niepowtarzalny gimmick luzaka. Już praktycznie po przyjściu do WCW otrzymał szansę występu na PPV i pokonał w czasie ok.2minut Tommy'ego Richa. 12 czerwca, wygrywając walkę swoim finisherem DDD(Diamond Death Drop). Page i Studd spędzili całe lato 1991 roku na szukanie valet dla Scotta, zapraszając co jedną galę różne kobiety z publiczności, aby zagrzewały Studda do walki. Wkrótce on i Page atakują Z-Mana Toma Zenk deklarując jednocześnie wojnę z wszystkimi pięknymi chłoptasiami WCW. Doprowadziło to do serii meczów Tuxedo, a Studd zaczął otrzymywać ogromną owację od publiczności, zwłaszcza zaś jej żeńskiej części... a poszukiwanie "Studdete" zakończyło się samo na jesienia, kiedy Page i Studd rozdzielili się. Zaczął więc sam kontynuować swoją karierę, ale na początku w dwóch ważnych meczach został spinowany przez Ricka Steinera, a potem Dustina Rhodesa.

27 października na Halloween Havoc jego zespół przegrał z zespołem Stinga w meczu Chamber of Horrors. Brał on także udział w pierwszej eskapadzie WCW do Europy, konkretnie do Wielkiej Brytanii, a swoją ostatnią walkę stoczył na Starrcade 29 grudnia pojawiając się ze złamaną ręką i nie mogąc wystąpić w Battlebowl. Wchodzi więc na ring z Nightstalkerem (Obecnie Wrath), który zostaje pokonany przez Vadera.

Scott powraca do świata wrestlingu wiosną 1992r., tym razem jednak jako członek konkurencyjnej federacji- WWF. Występuje on w niej pod niezwykle ciekawym gimmickiem Razor Ramonem, nazwywa też siebie jednak "El Jefe". Razor to kubański imigrant, który sobie znanymi sposobami dotarł do dobrego życia w Maiami, wydaje się, że Razor przybł do Stanów nielegalnie po daniu łapówki. Pokazywany jest na plaży dumnie pozujący, prowadzący wielkiego Cadillaca, ale zawsze posiadającą niemal tak wiele złotych łańcuchów, jak Mr T. Ramon znany z ciętego języka, rozpoczyna od wyśmiewania się z Savage'a, wtedy mistrza WWF. Oficjalnie debiutuje on w WWF 19 września'92 pomagając Ricowi Flairowi pokonać Savage'a i zdobyć tytuł mistrza, co się jednak nie stało, gdyż Macho Manowi przyszedł z pomocą Ultimate Warrior. Rozpoczęło to wielką walkę Tag Teamów mającą odbyć się na Survivor Series, która to impreza miała miejsca 25 listopada. Razor walcząc wraz z Ricem Flairem w tym pojedynku zostali zdyskwalifikowani w meczu przeciwko Savage'owi i Curtowi Hennigowi (Warrior opuścił WWF zanim mecz miał miejsce). Po tym zdarzeniu następnym celem Razora staje się tytuł mistrza Interkontynentalnego, który w tym czasie posiadał Bret Hart. Aby więc zwrócić uwagę Hitmana zaczyna obrażać jego ojca Stu Harta i dotkliwie atakuje jego brata Owena. Mecz o tytuł ma w końcu miejsce na Royal Rumble 24 stycznia 1993r., w meczu tym niestety Razor przegrywa po poddaniu się Sharpshooterowi Breta. Wkrótce Hall został wybrany przez czytelników Pro Wrestling Illustrated zawodnikiem, który zrobił największe postępy w 1992 roku. Na Wrestlemanii 4 kwietnia Razor czysto i łatwo pokonał Boba Backlunda. W maju natomiast Razor został pokonany przez wchodzącego dopiero do WWF Kida (Sean Waltman) na jednym z RAW. Wtedy postępowanie Ramona zaczęło się zmieniać- zaczął asystować Kidowi w jego konflikcie z Tedem DiBiase, sam miał z nim konflikt gdy odmówił przejścia do Million Dollar Corporation, dał on DiBiase Razor's Edge na Summerslam 29 sierpnia. Pokonał on Ricka Martela w Battle Royal na RAW 27 września i zdobył wakujący po oddaniu przez HBK tytuł mistrza Interkontynentalnego. Rozpoczęło to właśnie konflikt z byłym champem- Shawnem Michaelsem. Heartbreak Kid zaatakował Razora przy kilku okazjach i zaczął nosić fałszywy (custom made) pas mistrza Interkontynentalnego mówiąc, że jest prawdziwym IC-Champem, ponieważ Razor Ramon nigdy go nie spinował, by zdobyć ten pas. Rozwiązanie tego konfliktu miało miejsce na Wrestlemanii X 20 marca 1994 roku, kiedy to w Ladder Match, który wielu fanów uważa za najlepszy w historii Wrestlemanii Ramon wygrał. HBK jednak bynajmniej nie skończył na tym, zaatakował Ramona od tyłu w jego meczu z Dieselem, przez co "The Bad Guy" stracił pas IC 13 kwietnia. Odzyskał go na Summerslam 29 sierpnia, gdy pojawił się na ringu z Walterem Paytonem. Pas ten posiadał do 22 stycznia 1995, kiedy stracił go na rzecz Jeffa Jarreta po wydatnej pomocy Roadiego. Następnie Razor zaczyna walczyć razem z 1-2-3 Kid. Kid wchodzi na ring razem z nim podczas rewanżowego meczu o pas na Wrestlemanii XI 2 kwietnia, w którym to Ramon wygrywa przez DQ nie zdobywając jednocześnie pasa.

Jednak następnego dnia w Memphis pokonuje Billa Dundee i zdobywa tytuł Heavyweight Champion federacji USWA, który traci jednak na rzecz Jerry'ego Lawlera 1 maja. Wkrótce 19 maja pokonuje Jeffa Jarretta i zdobywa po raz trzeci swój pas Interkontynentalny, ale traci go 2 dni później... ponownie na rzecz JJ. Następnie Razor rozpoczął walczyć w parze razem z Savio Vega, "kuzynem z Kuby" i razem zaczęli prowadzić duży konflikt z grupą Men on Mission. Razor przegrywa następnie na Summerslam z HBK na ponownym ladder match 27 sierpnia. Scott tymczasem zdobywa mistrza Interkontynentalnego po raz czwarty pokonując w Manitobie Deana Douglasa 24 października. Tymczasem nowy nabytek WWF- Goldust, wydawał się skierować swoją uwagę na Bad Guya. Razor zaatakował go więc podczas RAW, więc Ci dwaj zmierzyli się na Royal Rumble 22 stycznia. Razor przegrał ten pojedynek po tym, jak nowa valet Goldusta- Marlena odwróciła uwagę sędziego, dzięki czemu 1-2-3 Kid zaatakował z tyłu Razora. Kid i Razor spotkali się następnie w Cry Baby Match podczas In Your House VI 18 lutego i Ramon wygrał ten pojedynek. Z powodu swojej niejasnej sytuacji w WWF opuścił Wrestlemanię, a w swoim finałowym PPV IYH VII 28 kwietnia przegrał z Vaderem. W swoim ostatnim meczu w WWF przegrał z Hunter Hearst Helmsleyem 19 maja w Madison Square Garden, a następnie jego kontrakt skończył się i podpisał nową umowę w World Championship Wrestling. Przy okazji tego meczu należy też wspomnieć o incydencie "MSG". Polegał on na tym, że po skończonym pojedynku (Tego samego wieczoru walczyli też HBK z Dieselem), Michaels i HHH podeszli do odchodzących właśnie Halla i Nasha na ringu, przez co zdecydowanie złamali kayfabe (Rodzaj scenariusza walki).

27 maja 1996r. Scott pojawił się po raz pierwszy w WCW, pisząc nową kartę w świecie wrestlingu. Przerwał pojedynek Maulera ze Stevem Dollem i wygłosił słynne na cały świat słowa (Szukaj historia nWo). 2 tygodnie później dołączył do niego Kevin Nash i utworzyli oni legendarny Tag Team-Outsiders. Zaproponowali oni, aby trzej najlepsi wrestlerzy WCW zmierzyli się z nimi i ich tajemniczym partnerem na Bash at the Beach. Podczas tej imprezy 7 lipca okazało się, że tajemniczym partnerem jest Hollywood Hogan i ta trójka pokonała Team WCW- Lugera, Stinga i Randy'ego Savage'a. W ten sposób narodziła się New World Order. Hall i Nash zaczęli wtedy atakować rozliczne gwiazdy WCW kijami baseballowymi i sprejować je. W ciągu jednej nocy zaatakowali Reya Mysterio, Arna Andersona, Scotty'ego Riggsa i Marcusa Bagwella. 10 sierpnia Hall i Nash pomogli Hoganowi zdobyć tytuł mistrza świata WCW z rąk Gianta. 20 sierpnia interwencja Outsidersów kosztowała Lexa Lugera stratę tytułu mistrza TV na rzecz Stevena Regala. Hall i Nash zaczyli wtedy regularnie walczyć razem w Teamie. 27 października użyli "Col. Parker's cane" jednocześnie pokonując Harlem Heat. Na Souled Out 25 stycznia 1997 roku stracili jednak pasy na rzecz Steiner Brothers, jednak Eric Bischoff uznał to zwycięstwo za nieoficjalne i zwrócił pasy Outsidersom. Po Uncensored z 16 marca Scott Hall bierze przerwę w WCW, prawdopodobnie z powodu kuracji antynarkotykowych. Powraca dopiero w maju na Slamboree, kiedy do Halla i Nasha dołącza Syxx. Cała trójka zaczyna powoli tworzyć coś w rodzaju minigrupy w nWo- Wolfpac.

Tytuł mistrzów Tag Teams pozostał w rękach Outsiders jeszcze przez kilka miesięcy aż do 13 października, kiedy Hall i Syxx (Zastępujący Nasha, który pauzował z powodu kontuzji kolana) tracą swoje pasy na rzecz Steiner Brothers. Po tym incydencie Hall i Nash zaczęli bardziej koncentrować się na karierach solowych, lekceważąc odrobinę swój team. Następnie Hall zaczyna swoje słynne monologi "survey time". Staje się także chłopcem od "jobberowania" nWo, przegrywając m.in. z Chrisem Jericho, Hectorem Garzą i paroma innymi midcarterami.

Tymczasem 12 stycznia 1998 roku Outsiders ponownie zdobywają pas mistrzów Tag Teamów pokonując Steiner Brothers. Hall i Nash otrzymują także nagrodę Tag Teamu roku w głosowaniu PWI. Tytuł ten jednak zostaje szybko stracony, gdy 9 lutego w El Paso, TX Outsidersi tracą swój pas po raz kolejny na rzecz Steinerów. Jednak już 22 lutego na Super Brawl VIII pokonują ich, kiedy Scott Steiner zdradza swego brata Ricka i wstępuje do nWo.

Na Uncensored 15 marca'98 Hall nareszcie otrzymuje swój title shot w pojedynku przeciw Stingowi. Wszedł on na ring wraz z Dustym Rhodesem, przegrał jednak, gdy Stingowi udało się przekształcić Outsiders Edge Halla na swój Scorpion Deathdrop. Wkrótce po tym meczu zrobił sobie kolejną przerwę, ponownie związaną ze sprawami osobistymi. W czasie jego absencji doszło do rozpadu nWo. Podczas telewizyjnego wywiadu Eric Bischoff powiedział, że specjalnie nie puszczał Halla, bo był zbyt niebezpieczny dla relacji na żywo. Powraca do wrestlingu w maju, gdzie na House Shows przegrywa parę razy ze Stingiem. Powraca "odicjalnie" 17 maja na Slamboree, kiedy wraz z Nashem walczy w meczu Tag Teams przeciwko Giantowi i Stingowi. Należy dodać, że kilka dni wcześniej Giant wstąpił do nWo Hollywood. W trakcie pojedynku Scott atakuje Nasha z tyłu jednym z pasów, dając jednocześnie zwycięstwo Giantowi i Stingowi. Po meczu celebruje zwycięstwo z tym pierwszym i Rhodesem. Dzień później na Nitro następuje przedstawienie Scotta jako najnowszego członka nWo Hollywood. Podczas wywiadu nie robi nic w tej sprawie, ale kilkoma wyraźnymi gestami w stronę publiczności wydaje się sądzić, że zrobił to dla pieniędzy. Następnie po raz kolejny ma kilkutygodniową przerwę, powraca dopiero 6 lipca na Nitro w Georgia Dome w Atlancie, mając być tajną bronią Hollywooda Hogana w walce w obronie pasa z Billem Goldbergiem. Lone Wolf przegrywa jednak, podobnie Hogan i "Mr. Who's Next?" zdobywa pas mistrza WCW. 20 lipca w Slat Lake City, Utah na Nitro Hall kilka razy prowokuje Nasha, a kiedy WCW próbuje puścić wywiad z Kevinem Nashem, wbiega do wozu transmisyjnego i kradnie taśmę. Następnie odbywa brawl z Big Sexym tuż przed ciężarówką, w którym bierze także udział reszta nWo Hollywood i Wolfpac. Tego samego dnia ma miejsce pojedynek mistrzów Tag Teamów Nasha i Stinga przeciw Hallowi i Giantowi. Podczas meczu na ring wpada Bret Hart, odwraca uwagę Stingera, co pozwala Hallowi wykonać na nim Outsiders Edge i przechwycić wraz z Big G. Pasy Tag Champions.

W sierpniu Scott Hall doznaje kontuzji pleców podczas treningów na siłowni i znika na okres czterech tygodni. Tydzień przed Fall Brawl pojawia się na Thunder, gdzie wyraźnie widać, że jest "pijany". Na Fall Brawl PPV 13 września Scott wnosi na ring alkoholowego drinka przed swym pojedynkiem z Konnanem, który przegrywa po poddaniu się Tequilla Sunrise. Przez następne tygodnie często jest pokazywany na galach w "stanie wskazującym". Scott przerywa pojedynki, także swych kolegów, wyraźnie nie jest sobą. Wkrótce jego były partner i przyjaciel Kevin Nash proponuje mu pojedynek, który być może "wleje w Halla dawnego ducha walki". 25 października na Halloween Havoc w pojedynku tych dwóch panów Scott Hall wygrywa przez wyliczenie Nasha, który w meczu ma jednak ogromną przewagę. Daje on między innymi dwie powerbomby Hallowi i odchodzi z ringu dając mu "lekcję" i mając nadzieję, ze Scott dzięki temu coś zrozumie. Dzień później w Phoenix, TX wydaje się, że obaj panowie pogodzili się, ale jak się okazało był to tylko podstęp mający na celu kolejne zaatakowanie Keva tym razem przez Gianta, który wyrzucił go przez ścianę. Bardzo szybko kończy się też jego angle "pijaczka", kiedy uderza Erica Bischoffa mając do niego pretensje podczas jednego z Nitro. Został chwilę potem zaatakowany przez Hogana, jednak ratuje go Nash. Na World War III 22 listopada Scott zostaje zaatakowany na sygnał Bischoffa przez całe nWo Hollywood, ale udaje mu się dzięki sporej pomocy Kevina Nasha uwolnić od nich. Chwilę potem oferuje Kevowi "2 Sweet sign" na znak ponownej przyjaźni, ale Nash zamiast tego odchodzi. Na Battle Royal idzie mu całkiem nieźle, jednak w decydujących akcjach pojedynku on i Lex Luger zostają wyrzuceni z ringu przez Nasha. Dzień później na Nitro pojawia się jako Lone Wolf- wrestler niezrzeszony z żadną frakcją. Podczas wywiadu daje ostatni "survey time", a następnie na pytania fanów o Nashu mówi, że ma coś do udowodnienia tylko jednej osobie- samemu sobie. Następnie dochodzi do dosyć poważnego konfliktu między nim, a nowym szefem nWo- Scottiem Steinerem w czasie którego często pomaga mu Nash, gdy ten jest nieczysto atakowany przez BPP i resztę "Białych". Zostaje także tuż przed Starrcade zaatakowany przez Bam Bam Bigelow i pojedynek między nimi zostaje zakontraktowany na Starrcade. Podczas tej imprezy, która odbyła się 27 grudnia Hall w swoim wywiadzie mówi o poprzednim roku, twierdzi jednak, że ten nadchodzący będzie należał do niego. Z jakichś powodów jego mecz z Bigelow nie doszedł do skutku. Podczas meczu o tytuł Goldberga z Nashem, Hall wchodzi na ring jako jeden z "event staff" trzymając przy sobie taser. W pewnym momencie atakuje on nim Goldberga, dzięki czemu Nash wykonuje swego Jackknifa i zdobywa pas.

4 stycznia Hall wchodzi na ring wraz z Nashem przed jego pojedynkiem z Hoganem i ma na sobie koszulkę Wolfpac. Zanim fani zdołali ochłonąć Nash sam "eliminuje się" i traci pas na rzecz Hogana, co w konsekwencji prowadzi do połączenia nWo. Hall cieszy się wraz z resztą ekipy i używa swego stunnera ponownie na Goldbergu. Taser ten staje się jednym ze znaków firmowych nWo w ich walce z resztą wrestlerów WCW, zwłaszcza LWO, którzy niejako przejęli ich nazwę. Wkrótce Hall zaczyna wychodzić na ring wraz z nielubianym przez wszystkich Disco Inferno, który zostaje członkiem Wolfpac, dzięki swoim usilnym staraniom i wątpliwej, ale jednak pomocy, jaką próbował dać członkom nWo. Disco nosi taser Halla, parę razy pomaga mu w zwycięstwach.

1 lutego 1999r. Hall pokonuje na Nitro Chrisa Benoit i otrzymuje shot na tytuł US Champa, który zaskakująco dla wszystkich tydzień później zdobywa Roddy Piper. Hall pokonuje go na Super Brawl 21 lutego, jednak odnosi w tym show groźną kontuzję stopy i nie jest w stanie walczyć na ringu. Zostaje on pozbawiony swego pasa przez Rica Flaira 18 marca. Od tego czasu Scott Hall nie wystąpił na ringu... chociaż wedle kretyńskiego scenariusza WCW rozpoznaliśmy go jako pensjonariusza tego samego zakładu psychiatrycznego, w którym leczył się Ric Flair. Wyglądać mogłoby to na jakiś nowy angle, ale od tego incydentu minęło już sporo czasu. Tymczasem w życiu prywatnym Lone Wolf przeżywa rozliczne perturbacje i w związku z tym nie może wrócić do świata wrestlingu. Mianowicie właśnie zdecydował się ponownie ożenić ze swoją poprzednią żoną, przez co zobaczymy go na ringu najwcześniej we wrześniu. Miejmy tylko nadzieję, że nie zakończy on swojej kariery, gdyż byłaby to wielka strata...

Powrót na główną stronę Scotta Halla

Galeria zdjęciowa Scotta Halla

Powrót na stronę główną